12." Kochani" rodzice, bardzo wam dziękuje, że jak zwykle macie mnie gdzieś, Yoh uważaj, bo komuś krzywdę zrobisz!

12." Kochani" rodzice, bardzo wam dziękuje, że jak zwykle macie mnie gdzieś, Yoh uważaj, bo komuś krzywdę zrobisz!

Blondynka była już prawie u celu. Całą podróż przespała przez to, że wcześniej miała ciężką noc i przez to nocne latanie.
Pewnie śniły jej się koszmary, bo coś pomrukiwała przez sen.
-Saro!-krzyknął jej duch, ale kiedy to nie pomogło, to ponowił próbę obudzenia dziewczyny.
-Saro obudź się !
-Co znowu ?!-warknęła, przecierając oczy. Była niezadowolona, że ją obudził, mimo iż miała koszmary, to chciała odespać nieprzespane godziny.
-Przepraszam, że Cię obudziłem, ale już dolecieliśmy-oznajmił ognisty ptak, a szamanka w ramach przeprosin pogłaskała go po karku.
-To ja przepraszam, że na Ciebie nakrzyczałam. Jestem po prostu zmęczona. Chociaż i tak dobrze, że mnie obudziłeś...-powiedziała w ramach przeprosin i usprawiedliwienia jej postawy.
-Zaraz będziemy na lotnisku, a tam już czekają twoi "rodzice"-rzekł duch, a na słowo "rodzice" dziewczyna momentalnie się spięła. Popsuł jej tym humor, jeszcze bardziej.
-Skąd wiedzą? Przecież nic nie pisałam ani nie wysłałam żadnego ducha by ich powiadomił-stwierdziła po głębszym zastanowieniu Sara.
-Ja wysłałem jakiegoś pobliskiego ducha by im to przekazał-mruknął w odpowiedzi duch, dając jej do zrozumienia by dłużej nad tym nie myślała.
Zresztą nad czym tu się zastanawiać, miała  im coś tylko przywieść i może, albo wracać lub pozwiedzać. Ona wybrała tą drugą opcje.
W czasie lotu jej Dzwonek Wyroczni zaczął dzwonić tym swoim wkurzającym dźwiękiem (brak synonimów -,-) [Za trudno zajrzeć do słownika ?-dop.KD] (Jestem chora, bo się zaraziłam od siostry, a ty mi tutaj o nauce !!!) [Powinnaś się więcej uczyć] (Mam dobre stopnie -,-") [A ta 4 z matmy...] (Cichaj nie moja wina, a teraz zjeżdżaj z dala ode mnie!!!!)
Przepraszam za niego, to się nie powinno powtórzyć =="
[Jak to nie ?] (Spadaj stąd *jednym mocnym kopem z glana odesłała KD daleko stąd*)
Na ekranie tego małego i denerwującego urządzenia, wyraźnie pisało :

   "Drodzy szamani i szamanki !

Wielki turniej szamanów wznowiony, a dokładniej zaczęła się trzecia runda. Prosimy aby w ciągu najbliższych dwóch tygodni, wszyscy uczestnicy, którzy zostali w drugiej rundzie, przybyli na ten czas do Dobie!

Życzymy powodzenia...

   Rada Szamanów ! "

Sara :

To jednak sobie nie pozwiedzam Tokio, ale przynajmniej nie będę musiała się męczyć z "rodzinką". Ciekawe na czym polega trzecia runda. Dobrze by było walczyć w parach, ale pewnie nikogo nie znajdę.
-Sara-sama jesteśmy już na lotnisku!-oznajmił Feniks zniżając gwałtownie swój lot. Jakieś pięć metrów nad ziemią,  zeskoczyłam z ptaka. w jednej ręce trzymałam torbę, a w drugiej teczkę, którą miałam dostarczyć.
-Witaj Saro !-przywitali się jej adopcyjni rodzice.
-Mam to co chcieliście-burknęłam w odpowiedzi podając im teczkę.
-Arigato (dziękujemy), możesz już wracać, albo pozwiedzać. Ogółem masz nie przeszkadzać-oznajmili, na co  próbowałam się uśmiechnąć, ale zamiast tego wyszedł jakiś grymas .
-Myślałam, że może chcieliście o czym ze mną porozmawiać-powiedziałam z nadzieją , ale nadzieja matką głupich, chodź umiera na końcu, to tak jest.
-Mamy teraz dużo pracy-odpowiedzieli i poszli w swoją stronę.
-Jak zwykle mają mnie gdzieś-szepnęłam pod nosem, kierując się w stronę hotelu, gdzie opłacili mu pobyt. Co z tego, że dużo zarabiają jak mają mnie gdzieś, ale nie przecież oni się mną interesują...

***

-Nie smuć się, przecież możesz teraz obejrzeć miasto-próbował pocieszyć nastolatkę jej duch, ale niezbyt mu wyszło.
 -Najpierw pójdziemy do hotelu-mruknęła dziewczyna i też poszła tam gdzie chciała.

Posiadłość Yoh :

-Yoh dzwonek do drzwi, idź otworzyć-powiedziała Anna, która w tym momencie pastwiła się nad Choco, Lenem i Treyem, bo zbili jej większość talerzy, kiedy się gonili i kłócili. Jakby to ująć : "Bitwa na naczynia kuchenne !".
-Dobrze-powiedział szatyn i poszedł otworzyć drzwi, a tam stali : Jun,  Tamar i Faust z jego ukochaną.
-Wchodźcie-zaprosił ich do środka.
-Kto to ?-zapytała krzycząc itako.
-Jun, Tamara i Faust.
-Jun ?!-krzyknął nagle Len.
Co ty tu robisz ?!-dodał po chwili.
-Przyjechałam zająć się moim małym blaciszkiem- zaczęła seplenić, na co Tao momentalnie się zaczerwienił.
-No już się tak nie rumień-stuknął kumpla w żebra, wiadomo kto. Oczywiście, że Trey.
Fioletowłosy już chciał się na niego rzucić, ale Pilica go powstrzymała.
-Uspokoić się!!!
-Wiecie co jest czerwone jak Lenny ? Cegła !-strzelił kolejnego suchara Choco.
-Zabiję!-powiedzieli z mordem w oczach Tao i Horohoro.
-Tak naprawdę chcieliśmy Ci podziękować Yoh- wyjąkała Tamao i od razu się zrumieniła.
-Tak. Chcieliśmy Ci podziękować za to, że pozbyłeś się Hao-powiedziała Jun z uśmiechem.
-Yoh dzięki Tobie pomściłem moich rodziców-dopowiedział Lyserg.
W chłopaku coś pękło, jak mogli dziękować za zabicie jego brata ?! W oczach stanęły mu łzy. Tylko Anna widziała o co chodziło, domyśliła się, że szatyn zaraz wybuchnie, więc powiedziała szybko :
-Yoh idź na trening.
Asakura wziął katanę i powlókł się na Straszne Wzgórze. Miał bardzo niezadowoloną minę i wyglądał na wściekłego i równie zrozpaczonego.

***

-Możemy iść wcześniej na cmentarz ? -zaproponowała blondynka, humor wyraźnie jej się poprawił.
-No dobrze, ale wiesz już się ściemnia-rzekł z obawą ptak.
-Będę uważać-odpowiedziała i poszła żwawym krokiem przed siebie.
Po jakiś dwudziestu minutach prawie weszła na szczyt.
Z dużą siłą odleciała na pobliskie drzewo. Z jej ramienia ciekła, czerwona ciecz, czyli prościej ujmując : Krew.
Szatyn z początku jej nie zauważył, ale kiedy tylko się zorientował, że dziewczyna leży podpierając się o pień to od razu do niej pobiegł. Czuł, że ma bardzo wysoki foryoku, ale zaryzykował.
-Hej nic Ci się nie stało?! -zapytał w pośpiechu zdejmując koszule. Postanowił samemu zatamować krwawienie.
-Nie martw się, sama pójdę-powiedziała i uśmiechnęła się gorzko. Wolnym krokiem chciała iść do hotelu, ale szaman ją zatrzymał.
-Faust lepiej Ci to opatrzy. Proszę pozwól mi pomóc-jęknął
-Sama dam sobie radę !-warknęła. Kiedy coś ją bolało, to nie chciała prosić o pomoc tylko zaczynała się denerwować.
"Kolejny raz ktoś przeze mnie cierpi "-pomyślał chłopak, a z jego oczu pociekły łzy bezsilności. Nie chciał przy nikim płakać, ale nie potrafił sobie wybaczyć, że po raz któryś kogoś skrzywdził.
-Gomen (przepraszam)-wychrypiał cicho, na co blondynka gwałtownie się zatrzymała.
-To ja przepraszam-westchnęła i pomogła mu wstać. Miała przecież do dyspozycji drugą rękę.
-Pozwolisz sobie pomóc ?
-Hai (tak)-odpowiedziała dając mu nadzieję i ruszyli razem do domu chłopaka.

Anna :

Usłyszałam pukanie do drzwi i poszłam otworzyć. To dziwne, ze Yoh tak szybko wrócił?
-Kim jest ta dziewczyna ?!
-Anno, przypadkiem zrobiłem jej krzywdę i proszę by Faust się nią zajął- jęknął błagalnie, więc pokiwałam twierdząco głową, że się zgadzam.
-Faust zajmiesz się nią ?-zapytał mój narzeczony
-Oczywiści Yoh- odpowiedział nekromanta i podszedł do tej blondynki. Później rozpoczną się pytania.
"Bardzo niedobrze, że wysłałam go w takim stanie na ten trening"-pomyślała, będąc zła  na samą siebie.

Yoh :

Czemu zawszę muszę robić wszystko źle ?!
Nie dość, że Hao wycierpiał przeze mnie, to jeszcze ją zraniłem. Może musiała gdzieś pilnie iść, a ja idiota ją przytrzymałem. Nawet o jej imię nie zapytałem....

***

Znowu mało orginalnie, wiem i przepraszam za to, ale dopiero się rozkręcam... 

Przy tym rozdziale towarzyszyły mi trzy piosenki :

Hao : Bo jak zwykle zamiast zastanowić się nad treścią, to tylko muzyki słuchałaś !

Ja: Jestem chora, mam do tego prawo !

Yoh: A mi się podobają te utwory

Ja: ^^ To, że ktoś nie lubi Rocka, to nie moja sprawa 

Yoh: Ja lubię :3

 I bardzo się z tego cieszę !

Hao: Co on tutaj robi ?! *wskazuje na Yoh*

Yoh : Hao !!!

 Uspokoić się i siadać na tyłkach. Nie mam siły by was godzić, brzuch mnie boli więc ogar!

Bliźniaki: *skruszone minki* Gomen 

 No już lepiej, macie po kisielu !!! *czochra obydwu po włoskach* KD leć po kisiel !!!

KD: Ale mi się nie chce !!! T.T

 Zapomniałeś o pokerze...

KD: Już idę *płacze*

PS: Przepraszam za wszystkie błędy, to wyniki ręki i mego złego samopoczucia...