9. Reshi i ogień, współigrają ze sobą....

9. Reshi i ogień, współgrają ze sobą...

Blondynka stała nieruchomo, a jej źerenice były rozszerzone do granic możliwości. Musiała w tej chwili wyglądać, bardzo komicznie.
Szatyn był dumny z przebiegu walki, teraz już wiedział, że jest gotowa, by do niego dołączyć. Może to właśnie ona przyczyni się najbardziej do Królestwa Szamanów ?...
Chłopak podszedł do niej bliżej i położył jej rękę na ramieniu, chciał coś powiedzieć, ale zdenerwowana Sara założyła mu dźwignię i podcięła go lekko, przez co ten prawie upadał, ale PRAWIE robi nadal stanowczą różnicę...
-Gomen (Przepraszam)-mruknęła dziewczyna, patrząc przepraszająco na szamana. Nikt by się nie spodziewał, że tak szybko zareaguje. Sam "Wielki" Asakura, był zdziwiony tym co się dzieję.
"Szybka jest, to bardzo dobrze"-pomyślał, ta drobna osóbka coraz bardziej go zaskakiwała.
-Następnym razem Ci oddam-odpowiedział z uśmiechem, na co ta się skrzywiła, słysząc odpowiedź. Szatyn usiadł na trawie, a dziewczyna złapał się za głowę. Nie kontrolowała Reshi, co jej strasznie przeszkadzało.
Otoczył ją okrąg ognia, odcinając ją od chłopaka. Po chwili przestała trzymać się za bolące miejsce. Stała jak słup soli, patrząc pustym, nieobecnym wzrokiem w przestrzeń.
Nasz władca ognia, przeszedł przez swój ulubiony żywioł i położył swoją dłoń na jej czole. Skupił foryoku i całe zjawisko zniknęło.
-Musisz zacząć panować nad Reshi, inaczej takie sytuacje jak ta będą się powtarzać.-oznajmił, po chwili namysłu.
-Proszę bardzo, próbuj. Wielokrotnie chciałam je zablokować, ale nie wychodziło !-burknęła. Była lekko zirytowana,  przez zaistniałą sytuacje.
-Wszystko jest możliwe-rzekł, z tajemniczym uśmiechem.
-Proszę bardzo, możesz mi pomóc.-powiedziała
-Dobrze
-Bez żadnych zobowiązań?-zapytała zdziwiona, że nie podał jeszcze swoich warunków.
-Nad tym się zastanowię...-mruknął rozbawiony jej postępowaniem.
Usiedli na trawie, a chłopak Asakura zaczął tłumaczyć dziewczynie wszystko od podstaw.
-Wokół nas występują cztery elementy, z których jest stworzony świat. Są nimi : Ogień, Woda, Ziemia i Powietrze. Współpracują ze sobą i jednocześnie są swoimi przeciwieństwami. Potrafią dawać piękno i życie, ale jednocześnie zabijać. U posiadaczy Reshi, te siły muszą być opanowane w połowie, ale w Twoim i Moim przypadku, muszą być opanowane całkowicie, inaczej nie zapanujesz nad obydwoma.
Jeżeli nie opanujesz Reshi, to nie będziesz też miała kontroli nad ogniem i zniszczysz wszystko do o koła siebie. Raczej nie chcesz pozbawić kogoś w życia w turnieju, albo cywilów ?-zapytał retorycznie i dalej kontynuował swój monolog.
-Mogę Ci pomóc w opanowaniu Reshi i twojego żywiołu, ale to zależy od Ciebie.
Blondynka pokiwała twierdząco głową na znak, że zrozumiała. Otrzepała się i powoli wstała z ziemi, jeszcze trochę kręciło jej się w głowie, po jej "drobnym" wypadku.
[Ona nie miała, żadnego wypadku !-dopKD] (Jak nie rozumiesz kontekstu, to się nie wtrącaj, bo robisz z siebie jeszcze większego jełopa niż jesteś)
Przepraszam za tego niedorozwiniętego ducha -,-
Zachwiała się, ale dalej stała, spojrzała w niebo, które było teraz pięknie oświetlona. Cała przyroda wyglądała cudownie do o koła.
-Skup się i spróbuj skupić się na swoim Reshi- wydał polecenie właściciel Ducha Ognia.
-Hai (Dobrze, Tak. Akurat w tym kontekście "Dobrze")
Szamanka skupiła się i oczyściła swój umysł ze zbędnych informacji.
-Spróbuj zablokować myśli innych-mruknął szatyn.
-Nani ?(Co?)
-Nie będę powtarzał, zrób co mówię!-nakazał, a Sara lekko się wzdrygnęła. Mimo iż wiedziała, że nie doszedł do pełni sił, to był nadal znacznie silniejszy niż ona.
-Już - powiedziała blokując umysł i patrząc znowu ze spokojem w niebo. Delikatny wiatr muskał jej skórę, uwielbiała ten stan...
-Wiem, że masz bardzo dobrą kontrole nad ogniem, kiedy współpracujesz ze swoim stróżem, ale musisz spróbować bez niego, bo kiedyś może Ci to uratować życie, nawet w turnieju.
Czarnooka posłusznie wytworzyła bez foryoku mały płomyk, którym po paru minutach zaczęła się bawić. Biło od niego takie przyjemne ciepło, mimo iż skończył się już rok szkolny, to noce nie należały do upalnych tak jak dni.
Hao spojrzał na nią wzrokiem pełnym poirytowania, kompletnie go olewała,  a przynajmniej on miał takie odczucie. Może starała się go wyprowadzić z równowagi ?...

Sara :

Pewnie Asakura był już nieźle wkurzony, moim luźnym podejściem do tego, ale po co się czymś takim stresować. Wiadomo przecież, ze turnieju nie wygram, ale miło by było dojść chociaż do trzeciej rundy.
Nie jestem optymistką, ani pesymistką. Jestem realistką z pesymistycznym podejściem do życia, co daje mi obiektywne ocenienie sprawy.
Uśmiechnęłam się do chłopaka przepraszająco i pstryknęłam palcami przywołując tym samym feniksa do mnie.
Wskoczyłam na ognistego ptaka i wzniosłam się w górę. Latanie nocą było najlepsze, nikt mnie wtedy nie widział i nie może uznać za wariatkę...

Hao :

Co ona wyprawia ?! Trudno z nią wytrzymać przy bliższym kontakcie, nawet mi. Tak jakby próbowała wyprowadzić mnie z równowagi, ale to na pewno jej się nie uda.
Przywołałem Ducha Ognia i poleciałem za nią, bo co innego mi zostało. Chociaż to nawet dobrze, poćwiczy swoją sprawność fizyczną i opanuje w pełni medium, czyli tlen, a inaczej powietrze...
Trochę mi zajęło zanim ją dogoniłem, ale po praz pierwszy wyglądała na szczęśliwą. Uśmiechnięta od ucha do ucha, śmiała się donośnie, stając na skrzydle swojego stróża, a później złapała go za jego szpony.
Chyba zwariowała !!! Jak spadnie, to nic z niej nie zostanie, ciekawie jak sobie z tego poradzi, jak na razie jeszcze mnie nie zauważyła....

Sara :

Po raz pierwszy tak leciałam i z tego się cieszyłam, to dziwne uczucie być szczęśliwą, ciekawe czy takie uczucia mogą trwać wiecznie,  ale na pewno nie , bo tylko negatywne uczucia trwają wiecznie, a radość przemija ....

***

Jak obiecałam tak zrobiłam, pokonałam swojego lenia i napisałam nowy rozdział.

Kiedy następny się ukarze, to jeszcze nie wiem, ale mam nadzieję, że jakoś w miarę szybko.